Ultradźwięki

Podczas ekspozycji tkanek na ultradźwięki dochodzi w nich jednocześnie do reakcji  mechanicznych, termicznych i fizykochemicznych. Stymulacja ultradźwiękowa  określana jest często jako „wewnętrzny mikromasaż tkankowy”.

Dzięki właściwościom sprężystym tkanki, cząsteczki wprowadzane są w ruch drgający. Ten swoisty mikromasaż wewnętrzny  odgrywa właśnie zasadniczą rolę terapeutyczną.

Możliwości wykorzystania terapii ultradźwiękowej w fizykoterapii są bardzo szerokie. Szczególnie często wykorzystuje się ultrasonoterapię w leczeniu:

• zespołów bólowych w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów i kręgosłupa, zespołach przeciążeniowych ścięgien i mięśni oraz w nerwobólach
• zmian zapalno-zwyrodniowych ścięgien ( np. ostrogi piętowej )
• zmian troficznych i przykurczów ścięgien ( np. w przykurczu Dupuytrena )
• w terapii blizn i bliznowców