Odwapnienie kości

O osteoporozie pisałem już przed miesiącami, wówczas jednakże głównie w aspekcie zagrożenia nią kobiet po okresie menopauzy. Do problemu odwapnienia kości wracam z powodu niesłychanego nagłośnienia zagrożenia tą chorobą w mediach, a także pod wrażeniem obrad rewelacyjnego kongresu naukowego poświęconego osteoporozie , który odbył się w końcu kwietnia w Połczynie Zdroju. Kongres o zasięgu międzynarodowym zorganizował profesor Stefan Mackiewicz , dyrektor Instytutu Chorób Wewnętrznych poznańskiej A.M. Kierowana przez Pana Profesora Klinika Reumatologii prowadzi od lat ośrodek naukowy w Połczynie,gdzie prowadzi m.in. badania nad osteoporozą.

W trakcie obrad którym przewodzili w znacznej części poznańscy uczeni zebrano stan wiedzy o istocie choroby oraz starano się wytyczyć zadania dla nauki i praktyki medycznej.

Spróbuję w telegraficznym skrócie najistotniejsze informacje przybliżyć. Na jakość naszych kości pracujemy od urodzenia. Kości rozbudowują się do ok.35 roku życia. Rozbudowa ta zależna jest od głównie od odżywienia, słońca i sportu. Później już wapń tracimy o ok. 1 % rocznie. Szczególnie przełomowy jest okres menopauzy u kobiet. Estrogeny których brakuje w tym okresie mają bowiem silne działanie pobudzające komórki kościotwórcze (osteoblasty). Odwapnienie kości dotyczy głównie okolic przyczepów ścięgien,i to tych, (uwaga! bardzo ważne !!), najmniej pracujących. Osteoporoza objawia się w pierwszym okresie bólami, najczęściej kręgosłupa ,a następnie złamaniami kości -najczęściej przedramienia, szyjki kości udowej lub kręgu. Jak można zbadać zagrożenie osteoporozą ? .Zwykłe zdjęcia rtg wykazują odwapnienie już bardzo zaawansowane. Wcześniej uwidacznia się ono w densytometrii ,tj. ocenie gęstości kości. Wykorzystuje się tutaj zjawiska różnego pochłaniania przez kość promieni rtg lub ultradźwięków. Tańsze urządzenia badają najbardziej charakterystyczne miejsca (kość ramieniowa, piętowa),droższe-cały szkielet.

Najbardziej reklamowane i znane jest przeciwdziałanie osteoporozie poprzez ingerencję hormonalną w okres klimakterium oraz terapię kalcytoniną. Pierwsze przyjmowane jeszcze ciągle niechętnie ,(obawa przed rakiem),drugie z kolei nie do zaakceptowania z powodu ceny (dobra miesięczna kuracja przekracza średnią polską płacę).W trakcie kongresu podkreślano natomiast znaczenie fizjoterapii i kinezyterapii. Kapitalne efekty wprowadzenia wapnia do kości można uzyskać stosując magnetoterapię , laseroterapię oraz elektro- i foto- jonoforezę.

O gimnastyce trzeba by napisać osobno. Stosowana kilka razy w tygodniu ma znaczenie olbrzymie. Ważne ! – zakres ruchów musi być nietypowy, inny niż w normalnym życiu. Stąd dobre efekty uzyskiwane w specjalnych grupach ćwiczeniowych, lub przy użyciu dodatkowych urządzeń. Amerykanie i Szwedzi wykorzystują do ćwiczeń specjalne zestawy wymuszających określony ruch łóżek , wykorzystywanych w latach 60-tych jako metoda „inch by inch” , do rehabilitacji pacjentów uszkodzonych przez chorobę Heinego Medina.